Health Rodos: Τι σημαίνει, όμως, στην πράξη μονογενέας σε διακοπές;
Σημαίνει πως είσαι ο ένας και μοναδικός άνθρωπος που κρατάει το καράβι όρθιο. Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Δεν υπάρχει «πάρε λίγο εσύ να κάτσω πέντε λεπτά». Δεν υπάρχει εναλλαγή ρόλων. Είσαι ο γονιός, ο ενήλικας, ο σάκος του μποξ και η αγκαλιά μαζί.
Η προετοιμασία: το ταξίδι ξεκινά πριν φύγουμε
Όλα περνάνε από τα χέρια σου: η κράτηση, το πακετάρισμα, το πρόγραμμα, τα χαρτιά, τα φάρμακα, οι πετσέτες, το αντηλιακό, τα κουβαδάκια, ο φορτιστής του τάμπλετ (Θεός φυλάξοι αν τον ξεχάσουμε). Δεν έχεις δεύτερη γνώμη. Δεν έχεις βοηθό. Δεν έχεις κάποιον να πεις «ωχ, αυτό το ξέχασα».
Εσύ θυμάσαι. Εσύ φροντίζεις. Εσύ οργανώνεις.
Και τη νύχτα πριν φύγετε, ενώ το παιδί κοιμάται ανυπομονώντας για το ταξίδι, εσύ κάθεσαι στη μέση του σαλονιού, εξαντλημένη, τικάροντας τα πάντα σε μια λίστα που σου μοιάζει με στρατιωτικό σχέδιο απόβασης.
Η άφιξη: το νησί είναι ωραίο, αλλά η ευθύνη σε ακολουθεί
Φτάνετε στο νησί. Κουρασμένοι αλλά ενθουσιασμένοι. Το παιδί έχει κατενθουσιαστεί. Εσύ… κάνεις υπομονή. Είσαι κουρασμένη από την οδήγηση, το καράβι, τις ερωτήσεις τύπου «μαμά πόση ώρα ακόμα», «μαμά διψάω», «μαμά γιατί δε με κοιτάς όταν σου μιλάω».
Στο δωμάτιο, δεν υπάρχει κάποιος άλλος να κατεβάσει τις βαλίτσες, να φτιάξει τον ανεμιστήρα, να πάει να πάρει νερά. Πάλι εσύ. Πάντα εσύ.
Οι διακοπές: δεν ξεκουράζεσαι. Είσαι σε επιφυλακή
Όλοι λένε πως στις διακοπές ξεκουράζεσαι. Όχι όταν είσαι μονογονέας. Είσαι ο φύλακας, ο διασκεδαστής, ο κανόνας, η εξαίρεση. Είσαι η μαμά που διαπραγματεύεται κάθε παγωτό, κάθε «όχι τώρα», κάθε «πέντε λεπτά ακόμα στην παραλία».
Δεν έχεις κανέναν να μοιραστείς το βάρος. Αν το παιδί κλαίει, εσύ το παρηγορείς. Αν κάνει πυρετό, εσύ τρέχεις στο φαρμακείο. Αν θυμώνει, εσύ τον ηρεμείς. Και κάπου εκεί, έχεις ξεχάσει πότε ήταν η τελευταία φορά που ήπιες ένα καφέ χωρίς να σε διακόψουν.
Η σιωπή: τα βράδια έχουν μοναξιά!
Το βράδυ, όταν κοιμάται το παιδί, κάθεσαι στο μικρό μπαλκόνι του ξενοδοχείου χαζεύοντας τα φώτα, τον κόσμο που πηγαινοέρχεται, τα ζευγαράκια που περπατάνε χέρι χέρι, τις παρέες που γελάνε δυνατά, άλλες μαμάδες που έχουν αφήσει τα παιδιά με τον μπαμπά και τρώνε ξέγνοιαστες το παγωτό τους. Είναι η ώρα που δεν έχεις κανέναν να μιλήσεις, να μοιραστείς τη μέρα σου, να ακούσεις ένα «μπράβο, καλά τ απήγες σήμερα».
Και τότε έρχεται το βάρος. Εκείνο το ήσυχο, που δεν κάνει θόρυβο αλλά σε ρίχνει. Ευτυχώς, το επόμενο πρωί θυμάσαι πως πρέπει να είσαι παρούσα 100% για το παιδί σου. Κι αυτό, όσο κι αν σε εξαντλεί, σου δίνει τη μεγαλύτερη ενέργεια και δύναμη της ζωής σου!
Οι στιγμές που δεν ξεχνάς ποτέ…
και μετά, έρχεται η στιγμή που ενώ περπατάτε στο λιμάνι τρώγοντας παγωτό, γυρνάει το παιδί σου και σου λέει «Μαμά, περνάμε πολύ ωραία μαζί. Σ’ αγαπώ πολύ!». Και παγώνουν όλα. Δεν υπάρχει κουρασμένο σώμα, ούτε μοναξιά, ούτε ανάγκη για βοήθεια. Υπάρχει μόνο αυτή η σύνδεση. Αυτή η πλήρης αγάπη. Αυτό το «εμείς» που χωράει μέσα του ολόκληρο τον κόσμο.
Γιατί μέσα από αυτή την καθημερινή τρέλα, χτίζεται ένας δεσμός που δεν τον ταρακουνάει τίποτα. Γιατί είσαι παρών σε κάθε γέλιο, σε κάθε βουτιά, σε κάθε ιστορία στο μαξιλάρι. Γιατί δίνεις το καλύτερό σου και παίρνεις το πολυτιμότερο: αγάπη χωρίς όρους.
Μονογονέας σε διακοπές σημαίνει να τα κάνεις όλα μόνος και να τα καταφέρνεις
Μονογονέας σε διακοπές σημαίνει να τα κάνεις όλα μόνος, να αντέχεις, να ζορίζεσαι, να παλεύεις – και να τα καταφέρνεις.
Όχι πάντα τέλεια. Όχι χωρίς δάκρυα.
Αλλά πάντα με την καρδιά σου γεμάτη.
Και το παιδί σου να λέει, την ώρα που φεύγετε: «Μαμά, θέλω να ξαναπάμε μαζί του χρόνου». Και να ξέρεις πως… ναι. Όσο δύσκολο κι αν είναι, θα ξαναπάς.
Γιατί εσύ δεν είσαι απλώς μαμά.
Είσαι ολόκληρο το σύμπαν για ένα παιδί.
πηγή: mama365.gr
