Health Rodos: Πρόκειται για έναν όρο που προέρχεται από το γοτθικό μυθιστόρημα της Daphne du Maurier, Rebecca (1938), όπου η ηρωίδα βασανίζεται από τη σκιά της πρώην συζύγου του άντρα της. Ο ψυχαναλυτής Dr. Darian Leader χρησιμοποίησε τον όρο για να περιγράψει ένα ιδιαίτερο φαινόμενο ζήλιας: την αναδρομική ζήλια, δηλαδή την εμμονική ενασχόληση με το παρελθόν του/της συντρόφου.
Όταν οι πρώην του γίνονται οι «αόρατες» ανταγωνίστριές σου
Το σύνδρομο της Ρεββέκας δεν αφορά τη φυσιολογική περιέργεια ή κάποιες στιγμές ανασφάλειας. Πρόκειται για μια πιο έντονη και συχνά εξουθενωτική ψυχολογική κατάσταση. Άτομα που το βιώνουν, συγκρίνουν συνεχώς τον εαυτό τους με τις πρώην συντρόφους του τωρινού τους συντρόφου: Ήταν πιο ελκυστική; Είχαν καλύτερη σεξουαλική χημεία; Είχε εκείνη κάτι που δεν έχω εγώ;
Σύμφωνα με τον ψυχοθεραπευτή Toby Ingham, η συγκεκριμένη μορφή ζήλιας συχνά παίρνει εμμονικά χαρακτηριστικά. Σκέψεις, εικόνες ή λέξεις γύρω από το παρελθόν του συντρόφου γίνονται επίμονες και παρεισφρέουν στην καθημερινότητα, συχνά χωρίς να υπάρχει εξωτερικό ερέθισμα.
Η ζήλια δεν έχει να κάνει με εκείνη – αλλά με εσένα
Η ουσία του συνδρόμου, όπως σημειώνει ο Ingham, δεν είναι το τρίτο πρόσωπο, αλλά η ίδια η αυτοεικόνα του ατόμου που ζηλεύει. Οι βαθύτερες ρίζες της αναδρομικής ζήλιας συχνά βρίσκονται στην παιδική ηλικία: στην ανάγκη για επιβεβαίωση, στο βίωμα της απόρριψης ή της παραμέλησης. Όταν αισθανόμαστε πως κάποτε δεν μας είδαν ή δεν μας αγάπησαν όπως θέλαμε, κουβαλάμε αυτές τις πληγές και τις προβάλλουμε στις σχέσεις της ενήλικης ζωής μας.
Αν, για παράδειγμα, ένα παιδί μεγάλωσε με την αίσθηση ότι ένας γονιός προτιμούσε το αδερφάκι του, ενδέχεται στην ενήλικη ζωή να ερμηνεύει οποιαδήποτε παλαιότερη σχέση του συντρόφου του ως απειλή ή ένδειξη ότι «πάλι κάποιος άλλος είναι καλύτερος».
Πότε να ζητήσεις βοήθεια
Όταν οι σκέψεις για τις πρώην γίνονται συχνές, ενοχλητικές και αρχίζουν να επηρεάζουν τη σχέση σου ή την ψυχική σου ηρεμία, τότε είναι η στιγμή να απευθυνθείς σε κάποιον ειδικό. Ένας ψυχολόγος ή ψυχοθεραπευτής μπορεί να σε βοηθήσει να διερευνήσεις τα βαθύτερα αίτια αυτής της ζήλιας και να αναπτύξεις την αυτογνωσία σου.
Μια βασική στρατηγική είναι η αποφυγή ελέγχου του παρελθόντος. Η αναζήτηση των πρώην στα social media ή οι συχνές ερωτήσεις γύρω από τη σεξουαλική ή συναισθηματική ζωή του συντρόφου στο παρελθόν δεν βοηθούν – αντίθετα ενισχύουν τις ανασφάλειες.
Ο Ingham προτείνει επίσης να αποφεύγουμε το «υπερμοίρασμα» στις πρώτες φάσεις μιας σχέσης. Οι λεπτομέρειες του παρελθόντος πολλές φορές μένουν στο μυαλό και λειτουργούν σαν δηλητήριο για το παρόν.
Το κλειδί: η εμπιστοσύνη στον εαυτό μας και στη σχέση μας
Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι κάθε σχέση είναι μοναδική. Το ότι ο σύντροφός σου είχε παρελθόν, δεν μειώνει τη σημασία που έχεις εσύ στο παρόν του. Η σύγκριση με το παρελθόν είναι άδικη – κυρίως για εσένα.
Εάν νιώθεις πως αυτή η μορφή ζήλιας σου στερεί την ηρεμία και την απόλαυση της σχέσης σου, μην το αφήνεις να περάσει έτσι. Η αντιμετώπισή της δεν είναι θέμα «δύναμης χαρακτήρα», αλλά βαθύτερης φροντίδας προς τον εαυτό.
Στο τέλος της ημέρας, η αγάπη δεν έχει να κάνει με το ποιος ήταν πριν από εσένα, αλλά με το πώς είστε μαζί τώρα. Και αυτή είναι μια ευκαιρία που αξίζει να ζήσεις – χωρίς να βασανίζεσαι από «σκιές» του παρελθόντος!
πηγή: mama365.gr
