Health Rodos: Η έκθεση στον ήλιο και τα επίπεδα βιταμίνης D φαίνεται πως επηρεάζουν τη σκλήρυνση κατά πλάκας. Τι δείχνουν οι έρευνες και τι προτείνουν οι ειδικοί;

Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι εάν η βιολογική μητέρα ενός παιδιού έκανε τουλάχιστον 30 λεπτά καθημερινή ηλιοθεραπεία κατά το δεύτερο τρίμηνο της εγκυμοσύνης, το παιδί είχε χαμηλότερο κίνδυνο υποτροπών της σκλήρυνσης κατά πλάκας.

«Είναι σημαντικό να μην περνάμε πολύ χρόνο στον ήλιο χωρίς αντηλιακή προστασία, ωστόσο η μεγαλύτερη έκθεση στον ήλιο έχει συνδεθεί σε προηγούμενες έρευνες με χαμηλότερο κίνδυνο εμφάνισης σκλήρυνσης κατά πλάκας στην παιδική ηλικία», δήλωσε η Gina Chang, από το Νοσοκομείο Παίδων της Φιλαδέλφειας και μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας.
«Είναι ενθαρρυντικό το γεγονός ότι η μελέτη μας διαπίστωσε ότι η μεγαλύτερη έκθεση στον ήλιο κατά την πρώιμη ανάπτυξη μπορεί επίσης να είναι ευεργετική, συμβάλλοντας στη μείωση της δραστηριότητας της νόσου σε παιδιά που διαγιγνώσκονται αργότερα με σκλήρυνση κατά πλάκας».

Οι ερευνητές εξέτασαν αρχεία υγείας από 18 κλινικές σκλήρυνσης κατά πλάκας στις Ηνωμένες Πολιτείες για να εντοπίσουν 334 παιδιά και νέους με σκλήρυνση κατά πλάκας σε παιδική ηλικία ηλικίας 4 έως 21 ετών. Ο διάμεσος χρόνος παρακολούθησης ήταν 3,3 έτη.
Για τον προσδιορισμό της έκθεσης στον ήλιο, οι γονείς ή οι κηδεμόνες των συμμετεχόντων συμπλήρωσαν ερωτηματολόγια που ρωτούσαν πόσο χρόνο ο συμμετέχων και η βιολογική του μητέρα είχαν περάσει στον ήλιο σε διάφορες περιόδους της ζωής τους, τι είδους ρούχα φορούσαν συνήθως και πόσο συχνά χρησιμοποιούσαν αντηλιακό.

Από το σύνολο της ομάδας, 206, ή το 62%, παρουσίασαν τουλάχιστον μία υποτροπή κατά τη διάρκεια της μελέτης. Οι υποτροπές ορίστηκαν ως νέα ή επανεμφανιζόμενα συμπτώματα που διαρκούσαν τουλάχιστον 24 ώρες και απείχαν τουλάχιστον 30 ημέρες από την τελευταία κρίση σκλήρυνσης κατά πλάκας, χωρίς πυρετό ή λοίμωξη.
Διαπίστωσαν ότι από τους 75 συμμετέχοντες που λάμβαναν 30 λεπτά έως μία ώρα καθημερινό καλοκαιρινό ήλιο κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους της ζωής τους, 34 παιδιά, δηλαδή το 45%, παρουσίασαν υποτροπή. Από τους 182 συμμετέχοντες που έμεναν για λιγότερο από 30 λεπτά καθημερινά στον ήλιο το καλοκαίρι, κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους της ζωής τους, 118 παιδιά ή το 65% είχαν υποτροπή.

Αφού συνυπολογίστηκαν παράγοντες όπως η έκθεση στον καπνό κατά το πρώτο έτος της ζωής, η εποχή γέννησης, ο τύπος των φαρμάκων που λαμβάνονταν για τη σκλήρυνση κατά πλάκας και η χρήση αντηλιακής προστασίας, όπως αντηλιακά, καπέλα και ρούχα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι 30 ή περισσότερα λεπτά καθημερινού καλοκαιρινού ήλιου κατά το πρώτο έτος της ζωής σχετίζονταν με 33% χαμηλότερο κίνδυνο υποτροπής σε σύγκριση με λιγότερα από 30 λεπτά καθημερινού καλοκαιρινού ήλιου.
Οι ερευνητές εξέτασαν επίσης την έκθεση στον ήλιο για τις βιολογικές μητέρες των παιδιών. Διαπίστωσαν ότι 30 ή περισσότερα λεπτά καθημερινής έκθεσης στον ήλιο κατά το δεύτερο τρίμηνο της εγκυμοσύνης, σχετίζονταν με 32% μειωμένο κίνδυνο υποτροπής για το παιδί τους με ΣΚΠ.

«Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι η έκθεση στον ήλιο στην πρώιμη παιδική ηλικία μπορεί να έχει μακροχρόνια οφέλη στην εξέλιξη της ΣΚΠ στην παιδική ηλικία», δήλωσε η Chang.
«Μελλοντικές μελέτες θα πρέπει να εξετάσουν πώς ο χρόνος παραμονής στον ήλιο σε άλλες χρονικές περιόδους πριν και μετά τη διάγνωση της ΣΚΠ επηρεάζει την πορεία της νόσου, για να βελτιωθούν οι συστάσεις έκθεσης στον ήλιο για τα παιδιά με ΣΚΠ και να βοηθήσουν στο σχεδιασμό πιθανών κλινικών δοκιμών».

Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στην επιστημονική επιθεώρηση Neurology Neuroimmunology & Neuroinflammation.

 
ΠΗΓΗ: www.onmed.gr

πηγή: giatros-in.gr