Health Rodos: Σε ένα πρόχειρο καταυλισμό στην ορεινή επαρχία Taiz της Υεμένης, ο Ahmed Ghalib, 60 ετών, ζει με τη σύζυγό του και τα τέσσερα παιδιά του. Έφυγε από το σπίτι του το 2018, αφήνοντας τα πάντα πίσω του, και από τότε εξαρτάται από την ανθρωπιστική βοήθεια για τις βασικές του ανάγκες.
«Στην πατρίδα μου, μπορούσα να δουλεύω σε αγροκτήματα ή στην αγορά, αλλά εδώ, ως πρόσφυγας, δεν υπάρχουν ευκαιρίες εργασίας. Η ανθρωπιστική βοήθεια είναι ο κύριος πόρος μας», είπε στο Middle East Eye.
Όμως, όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες επέβαλαν απαγόρευση 90 ημερών σε κάθε είδους ξένη βοήθεια τον Ιανουάριο, το μέλλον του Γκαλίμπ και εκατομμυρίων άλλων Υεμενιτών όπως αυτός βυθίστηκε σε ακόμη μεγαλύτερη αβεβαιότητα, καθώς η ήδη σπάνια βοήθεια στην οποία βασίζονται τώρα κρέμεται από μια κλωστή.
Ο Γκάλιμπ είπε ότι για χρόνια έλαβαν καταφύγιο, δεξαμενές νερού, καλάθια με τρόφιμα και οικονομική βοήθεια από ανθρωπιστικές οργανώσεις. Ωστόσο, νωρίτερα φέτος, η παροχή νερού στο στρατόπεδο διακόπηκε και η οικονομική βοήθεια αναστάλθηκε.
«Η οικονομική βοήθεια μείωσε σημαντικά τα βάσανα μου, επιτρέποντάς μου να αγοράσω τρόφιμα, φάρμακα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης», πρόσθεσε. «Είμαι ένας γέρος με τέσσερα παιδιά να συντηρήσω. Ποιος άλλος μπορεί να μας βοηθήσει αν όχι αυτές οι οργανώσεις;»
Σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη, 19,5 εκατομμύρια Υεμενίτες – περισσότεροι από το ήμισυ του πληθυσμού – συμπεριλαμβανομένων 4,5 εκατομμυρίων εκτοπισμένων, χρειάζονται ανθρωπιστική βοήθεια.
Πέρυσι, οι ΗΠΑ χρηματοδότησαν το 33,8% του Σχεδίου Ανθρωπιστικής Ανταπόκρισης για την Υεμένη, που ανήλθε σε πάνω από 795 εκατομμύρια δολάρια. Επιπλέον, η Υεμένη έλαβε πάνω από 700 εκατομμύρια δολάρια το 2023 και πάνω από 1 δισεκατομμύριο δολάρια το 2022.
Μετά το πάγωμα της αμερικανικής βοήθειας, αρκετές ανθρωπιστικές οργανώσεις αναγκάστηκαν να τερματίσουν τα προγράμματα παροχής χρηματικής βοήθειας και άλλες υπηρεσίες.
Αν και η κυβέρνηση Τραμπ ανακάλεσε την περικοπή της επισιτιστικής βοήθειας σε ορισμένες χώρες την περασμένη εβδομάδα, η απαγόρευση παραμένει σε ισχύ για την Υεμένη και το Αφγανιστάν.
Εκκωμιάζοντας ή δουλεύοντας
Περιγράφοντας την κατάσταση μετά την περικοπή της βοήθειας, ο Γκάλιμπ είπε: «Δεν είχαμε άλλη λύση από το να στείλουμε τα παιδιά μας να ζητιανεύουν στις αγορές, και όσοι μπορούσαν να δουλέψουν, το έκαναν. Νωρίς το πρωί, μπορείς να δεις παιδιά να πηγαίνουν σε ομάδες, είτε για να ζητιανέψουν είτε για να εργαστούν σε διάφορες αγορές».
Πρόσθεσε ότι όσοι ντρέπονταν πήγαιναν να ζητιανέψουν σε μακρινές αγορές για να μην τους αναγνωρίσουν οι γείτονες και οι συγγενείς τους.
«Μερικές φορές, όταν τα παιδιά δεν έβγαζαν αρκετά, πήγαινα εγώ ο ίδιος να ζητιανέψω για τα αποφάγια από τα εστιατόρια», είπε. «Είμαστε αναγκασμένοι να επιλέξουμε μεταξύ της ζητιανιάς και του θανάτου από την πείνα».
Αλλού στο στρατόπεδο, ένα 10χρονο αγόρι που είχε εκτοπιστεί είχε αρχίσει να πηγαίνει σε ένα κοντινό σχολείο και άρχιζε να απολαμβάνει τις σπουδές του – μέχρι που τα όνειρά του διακόπηκαν απότομα.
«Το όνειρό μου είναι να γίνω δάσκαλος για να βοηθάω όλα τα παιδιά να μάθουν, ειδικά αυτά που δεν έχουν τα μέσα», είπε ο Μοχάμεντ Αμπντουλάχ στο MEE.
«Αλλά φαίνεται ότι δεν μπορώ να πραγματοποιήσω το όνειρό μου, επειδή το εισόδημα του πατέρα μου δεν αρκεί για να συντηρήσει την οικογένεια και δεν λαμβάνουμε πλέον βοήθεια από οργανώσεις, οπότε αναγκάστηκα να αρχίσω να δουλεύω».
Ο Αμπντουλάχ εργάζεται σε φυτείες κάτ κοντά στο στρατόπεδο, κερδίζοντας 1.500 γιενιέι (λιγότερο από 1 δολάριο) την ημέρα, που μόλις φτάνουν για ένα γεύμα για τα επτά μέλη της οικογένειάς του. Συλλέγει επίσης και πουλάει άδεια πλαστικά σακούλια σε εργοστάσια ανακύκλωσης.
«Το εισόδημά μου καλύπτει μόνο το δείπνο, ενώ τα αδέλφια μου είναι υπεύθυνα για το μεσημεριανό», είπε. «Προτιμώ να δουλεύω παρά να ζητιανεύω, αλλά αν δεν υπάρχει δουλειά και δεν υπάρχει φαγητό στο σπίτι, αναγκάζομαι να ζητιανεύω».
Ο Αμπντουλάχ, που δεν γνωρίζει για τις περικοπές της αμερικανικής βοήθειας, ελπίζει ότι οι ανθρωπιστικές οργανώσεις θα ξαναρχίσουν να παρέχουν τρόφιμα και οικονομική βοήθεια, ώστε να μπορέσει να επιστρέψει στο σχολείο.
Η μητέρα του Αμπντουλάχ ανησυχεί για τον γιο της κάθε φορά που εργάζεται στα χωράφια κάτ ή ζητιανεύει στην αγορά. «Μερικές φορές τον προσβάλλουν στην αγορά επειδή ζητιανεύει», είπε στο MEE. «Αυτές οι μέρες είναι χειρότερες από όταν εγκαταλείψαμε τα σπίτια μας. Χάνουμε την αξιοπρέπειά μας για να επιβιώσουμε».
Πρόσθεσε ότι το μόνο που χρειάζονται είναι ένα μηνιαίο πακέτο τροφίμων. «Αν έχουμε αρκετά να φάμε, μπορούμε να διατηρήσουμε την αξιοπρέπειά μας και δεν θα χρειάζεται να στέλνουμε τα παιδιά μας να ζητιανεύουν».
Μια γενιά που μαθαίνει να ζητιανεύει
Ένας ανθρωπιστικός εργαζόμενος, που μίλησε υπό τον όρο της ανωνυμίας, είπε στο MEE: «Λαμβάνω δεκάδες τηλεφωνήματα κάθε μέρα από δικαιούχους, που ρωτούν πότε θα ξαναρχίσει η διανομή της βοήθειας, αλλά δεν μπορούμε να τους βοηθήσουμε».
Παραδέχτηκε ότι μερικές φορές κλείνει το τηλέφωνό του, συγκλονισμένος από τα συνεχή μηνύματα ανθρώπων που περιγράφουν την απελπιστική τους κατάσταση και ικετεύουν για βοήθεια που δεν μπορεί να τους προσφέρει.
«Πολλές οικογένειες έχουν αναγκαστεί να λάβουν απελπισμένα μέτρα. Ξέρω κάποιους που στέλνουν τα παιδιά τους να ζητιανεύουν και πολλούς που επιβιώνουν με ένα μόνο γεύμα την ημέρα», είπε. «Είναι σπαρακτικό να βλέπεις παιδιά να τρώνε μόνο ένα γεύμα την ημέρα».
Είπε ότι η χρηματοδότηση των ΗΠΑ έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ανακούφιση των δεινών των Υεμενιτών τα τελευταία χρόνια και η ξαφνική απώλειά της έχει μόνο επιδεινώσει τις δυσκολίες τους.
«Κατά τη διάρκεια των έντονων συγκρούσεων στα πρώτα χρόνια του πολέμου, το σχέδιο ανθρωπιστικής βοήθειας χρηματοδοτήθηκε επαρκώς, επιτρέποντάς μας να στηρίξουμε εκατομμύρια ανθρώπους. Σήμερα, όμως, η Υεμένη αντιμετωπίζει το χειρότερο σενάριο λόγω της οικονομικής κρίσης και των περικοπών στη χρηματοδότηση», πρόσθεσε.
Είπε ότι πολλοί από τους συναδέλφους του στον ανθρωπιστικό τομέα έχουν χάσει τη δουλειά τους λόγω των περικοπών στη χρηματοδότηση από τις ΗΠΑ και αγωνίζονται να βρουν εναλλακτική απασχόληση.
«Ο αντίκτυπος δεν περιορίζεται στους αποδέκτες της βοήθειας, αλλά επηρεάζει και τους ανθρωπιστικούς εργαζόμενους που ξαφνικά έχασαν τους μισθούς τους», πρόσθεσε. «Αν συνεχιστούν οι περικοπές στη χρηματοδότηση από τις ΗΠΑ, το επόμενο έτος θα είναι ακόμη χειρότερο».
Η Διεθνής Αμνηστία προειδοποίησε την Πέμπτη ότι οι περικοπές της βοήθειας από τον πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ θα θέσουν σε κίνδυνο εκατομμύρια Υεμενίτες, με την υποσιτισμό και την πείνα να αναμένεται να αυξηθούν κατακόρυφα.
«Οι απότομες και ανεύθυνες περικοπές της αμερικανικής βοήθειας θα έχουν καταστροφικές συνέπειες για τις πιο ευάλωτες και περιθωριοποιημένες ομάδες του Υεμένου», δήλωσε η Ντιάλα Χάινταρ, ερευνήτρια της Διεθνούς Αμνηστίας για το Υεμέν.
«Εάν οι ΗΠΑ δεν αποκαταστήσουν αμέσως την επαρκή χρηματοδότηση για τη διάσωση της ζωής των ανθρώπων στη Υεμένη και δεν διασφαλίσουν την ταχεία εκταμίευση των χρημάτων, η ήδη καταστροφική ανθρωπιστική κατάσταση θα επιδεινωθεί περαιτέρω και εκατομμύρια άνθρωποι στη Υεμένη θα μείνουν χωρίς την απελπιστικά αναγκαία βοήθεια».
Για τον Ghalib, η επανέναρξη της βοήθειας δεν θα σώσει μόνο την οικογένειά του από την πείνα, αλλά θα επιτρέψει στα παιδιά του να πηγαίνουν στο σχολείο αντί να βγαίνουν στους δρόμους κάθε πρωί.
«Η θλίψη μας δεν είναι για εμάς, αλλά για τα παιδιά μας», δήλωσε.
«Βλέπουμε μια γενιά να μεγαλώνει μαθαίνοντας τις δεξιότητες της επαιτείας και της σκληρής εργασίας, αντί να λαμβάνει μια σωστή εκπαίδευση».
Πηγή Middle East Eye
Το άρθρο Οι περικοπές της αμερικανικής βοήθειας ωθούν τα παιδιά της Υεμένης στην επαιτεία εμφανίστηκε πρώτα στο Voice News.
πηγή: voicenews.gr