Health Rodos: Πώς γίνεται η συνεχής κούραση να κρύβει κάτι τόσο σοβαρό; Μια 65χρονη γυναίκα εξομολογείται ότι οι γιατροί τής έδιναν μόλις 1% πιθανότητα να ζήσει και η συγκλονιστική ιστορία της αποκαλύπτει τι πραγματικά συνέβη.
Τι συνέβη στην 65χρονη που την άφησε παράλυτη; Πώς όλα ξεκίνησαν από την αίσθηση έντονης κόπωσης
Η καρδιακή προσβολή μπορεί να προκαλέσει αναπηρία, κυρίως λόγω εγκεφαλικής υποξίας και πολυοργανικών βλαβών που οδηγούν σε μακροχρόνιες νευρολογικές, μυοσκελετικές ή γνωστικές δυσλειτουργίες. Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη (Wu J. et al., 2023), σημαντικό ποσοστό ασθενών με σοβαρή καρδιακή ανακοπή εξέρχονται από το νοσοκομείο με σοβαρή λειτουργική ή νευρολογική αναπηρία και συχνά απαιτούν μακροχρόνια φροντίδα.
Έρευνες δείχνουν ότι τα άτομα με φυσική αναπηρία, ειδικά μετά από σοβαρό καρδιακό συμβάν, είναι πιο επιρρεπή σε επιπλέον αγγειακά νοσήματα, όπως αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια και προϊούσα απώλεια λειτουργικότητας. Μια ακόμα ανασκόπηση που δημοσιεύεται στο Resuscitation, κατέδειξε ότι περίπου 20% των επιζώντων καρδιακής ανακοπής έχουν σημαντική νευρολογική ή σωματική δυσλειτουργία.
Μια γυναίκα που «σώθηκε» από την αδελφή της ύστερα από καρδιακή ανακοπή που την άφησε παράλυτη και με «ελάχιστες πιθανότητες επιβίωσης», εκφράζει τώρα την αποφασιστικότητά της να αποδείξει ότι «υπάρχει ζωή μετά από τραυματισμό στη σπονδυλική στήλη». Η Nikki Owen, 65 ετών, υπέστη καρδιακή ανακοπή τον Φεβρουάριο του 2025, αφού ένιωσε ότι ήταν «πιο κουρασμένη απ’ το συνηθισμένο».
Η αδελφή της, Sally, 63 ετών, της έκανε καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση (CPR) μέχρι να φτάσουν οι διασώστες και η Nikki μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο, όπου οι γιατροί είπαν στην οικογένεια να προετοιμαστεί για το χειρότερο. Όταν ξύπνησε, ήταν παράλυτη από το στήθος και κάτω. Έκτοτε έχει κάνει μια εκπληκτική ανάρρωση και τώρα στοχεύει να συμμετάσχει στους Inter Spinal Unit Games τον Σεπτέμβριο, όπου θα διαγωνιστεί μαζί με άλλους ασθενείς από όλο το Ηνωμένο Βασίλειο που αναρρώνουν από τραυματισμούς στη σπονδυλική στήλη. Θα συμμετάσχει σε αγώνες κολύμβησης, σκοποβολής, μπάντμιντον και πινγκ πονγκ.
«Υπάρχει ζωή μετά από τραυματισμό στη σπονδυλική στήλη, και υπάρχει ελπίδα», ανέφερε η Nikki. «Αν ανοίξουμε το μυαλό μας στο τι μπορούμε να κάνουμε, αντί να επικεντρωνόμαστε σε όσα δεν μπορούμε, τότε ξαφνικά αρχίζεις να συνειδητοποιείς ότι όλα είναι πιθανά. Τώρα θέλω να μετράει κάθε δευτερόλεπτο της ζωής μου, όπως κι αν εξελιχθεί».
Η Nikki, σύμβουλος τραύματος από το Sevenoaks του Kent, δήλωσε ότι «πάντα διατηρούσε άψογη φυσική κατάσταση» και πήγαινε στο γυμναστήριο κάθε πρωί. Έχει μόνο «θολές αναμνήσεις» από τις εβδομάδες πριν την καρδιακή ανακοπή, αλλά πρόσθεσε: «Όσοι με γνωρίζουν, λένε πως δεν υπήρχαν προειδοποιητικά σημάδια, εκτός του ότι παραπονιόμουν πως ένιωθα πιο κουρασμένη απ’ το συνηθισμένο».
Κατά τύχη, η αδελφή της Sally αποφάσισε να επισκεφτεί την Nikki λίγες μέρες νωρίτερα από το προγραμματισμένο. «Ήμουν κουρασμένη εκείνο το βράδυ, κάτι που δεν ήταν φυσιολογικό για μένα», θυμάται η Nikki.
«Η Sally κανονικά ξυπνάει αργά, αλλά εκείνη τη μέρα ξύπνησε νωρίς και μου έστειλε μήνυμα. Πήγα στο δωμάτιό της και της είπα: “Δεν νιώθω καλά, μπορείς να καλέσεις ασθενοφόρο;” Τότε λιποθύμησα και υπέστην καρδιακή ανακοπή».
Η Sally κάλεσε αμέσως τις πρώτες βοήθειες και άρχισε να κάνει CPR στην αδελφή της. Κατά καθαρή τύχη, ένα ασθενοφόρο βρισκόταν κοντά και έφτασε σε έξι λεπτά, αναλαμβάνοντας από τη Sally.
Το περιστατικό την άφησε μόνιμα παράλυτη από το στήθος και κάτω
Η Nikki μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο με ρήξη αορτής, πράγμα που σήμαινε ότι το CPR έσπρωχνε αίμα στους πνεύμονές της. «Η οικογένειά μου ενημερώθηκε ότι είχα 1% πιθανότητες επιβίωσης», αποκάλυψε. Η κόρη της Nikki, η Rosie, 31 ετών, μόλις είχε προσγειωθεί στη Σιγκαπούρη όταν ο σύζυγός της την ειδοποίησε.
Η Nikki ανέφερε: «Έπρεπε να κάνει ένα ταξίδι 30 ωρών για να επιστρέψει, προσευχόμενη να μην πεθάνω πριν φτάσει. Τηλεφώνησε στον αδελφό μου και του ζήτησε να κρατήσει το τηλέφωνο κοντά στο αυτί μου, παρόλο που ήμουν αναίσθητη, και μου είπε πόσο πολύ με αγαπούσε και όλα τα σχετικά».
Οι γιατροί προειδοποίησαν την οικογένειά της ότι ήταν «πιθανό να έχει υποστεί εγκεφαλική βλάβη». Είχε επίσης πνεύμονες που είχαν καταρρεύσει και σπασμένα πλευρά από την ανάνηψη, καθώς και πνευμονία και σήψη. Όταν ξύπνησε, της είπαν ότι το περιστατικό την είχε αφήσει μόνιμα παράλυτη από το στήθος και κάτω.
«Τα πόδια μου έμοιαζαν σαν να φορούσα σφιχτές κάλτσες φτιαγμένες από φωτιά, και το σημείο του τραυματισμού σαν ένα πολύ σφιχτό λαστιχάκι», θυμάται. «Έπρεπε να συνηθίσω αυτές τις δύο αισθήσεις».
«Αυτό που ήταν πιο δύσκολο να αποδεχτώ ήταν η σκέψη ότι δεν μπορώ να βοηθήσω την κόρη μου όπως ήλπιζα όταν θα έκανε παιδιά. Αυτό μου πήρε λίγο περισσότερο χρόνο, αλλά μπορώ ακόμα να είμαι εκεί και να είμαι παρούσα».
Τώρα, η Nikki εστιάζει στα «εκπληκτικά πράγματα» που μπορεί ακόμα να καταφέρει, όπως η ένταξή της στην ομάδα του Stoke Mandeville για τους Inter Spinal Unit Games τον Σεπτέμβριο. «Μου είπαν απλώς ότι με πήραν γιατί ανεβάζω το ηθικό της ομάδας», πρόσθεσε.
Το ταξίδι προς την ανάρρωση και οι δυσκολίες
Η Nikki αυτή την περίοδο προσαρμόζεται στις νέες ανάγκες της, όπως η αγορά παπουτσιών που να χωρούν στα πρησμένα πόδια της και η αντικατάσταση της γκαρνταρόμπας της με ρούχα που δεν μπλέκονται στο αναπηρικό αμαξίδιο. Επειδή ελπίζει να ανακτήσει κάποια στιγμή την ανεξαρτησία της, θα χρειαστεί επίσης κατοικία με ράμπες, χαμηλότερους πάγκους κουζίνας και διακόπτες φωτός σε προσβάσιμο ύψος.
Παρόλο που ο δήμος καλύπτει κάποια έξοδα, πολλά δεν καλύπτονται – κι έτσι η κόρη της Nikki, Rosie, δημιούργησε έναν έρανο, ο οποίος έχει συγκεντρώσει πάνω από 16.000 λίρες. «Όταν μου έδειξε τι είχε κάνει, ήταν τόσο συγκινητικό», ανέφερε η Nikki.
«Έχουν κάνει δωρεές άνθρωποι που ήξερα πριν από 30 χρόνια, και άλλοι που είναι εντελώς άγνωστοι».
Αναγνωρίζει ότι υπάρχει ακόμα «μακρύς δρόμος» για την ανάρρωση και, μερικές φορές, νιώθει ότι «κάνει βήματα προς τα πίσω». Πρόσθεσε: «Πάντα ήμουν πολύ ανθεκτική, αλλά αυτό είναι το πιο δύσκολο πράγμα που είχα να περάσω ποτέ».
«Αλλά το να έχω μόνο 1% πιθανότητες επιβίωσης, να είναι εκεί η αδερφή μου εντελώς απρόσμενα, να βρίσκεται το ασθενοφόρο μόλις στη γωνία… νιώθω ότι είναι γραφτό να είμαι ζωντανή».
Φωτογραφία: PA Real Life
πηγή: giatros-in.gr
