Health Rodos: 1. Δώσε χρόνο, όχι πράγματα
Μπορεί να νομίζουμε ότι τα παιδιά μας θέλουν το καινούριο παιχνίδι, το ακριβό πατίνι ή το πιο γρήγορο τάμπλετ, αλλά η αλήθεια είναι απλή: μας θέλουν εμάς. Θέλουν να παίξουν μαζί μας, να τα κοιτάμε στα μάτια, να γελάμε με τα αστεία τους, να τους δείξουμε πως είμαστε εκεί — παρόντες. Ο ποιοτικός χρόνος είναι το πιο ισχυρό αντίδοτο στην ανασφάλεια. Ένα παιδί που περνάει χρόνο με τους γονείς του νιώθει σημαντικό, αγαπημένο, αποδεκτό. Κι αυτή η αίσθηση είναι το θεμέλιο της ευτυχίας. Δεν χρειάζονται πεντάστερες διακοπές ούτε εξαντλητικά προγράμματα δημιουργικής απασχόλησης. Χρειάζονται ένα γονιό που σβήνει το κινητό και λέει: “Τι θες να παίξουμε σήμερα;”.
2. Άκου πραγματικά όταν σου μιλάνε
Όταν το παιδί σου λέει “μαλώσαμε με τη φίλη μου” ή “βαριέμαι”, μην απαντήσεις βιαστικά. Μην του πεις “έλα, δεν είναι τίποτα”. Γιατί για εκείνο είναι κάτι. Και περιμένει από σένα να το πάρεις στα σοβαρά. Η ουσιαστική ακρόαση σημαίνει να κοιτάξεις το παιδί στα μάτια, να αφήσεις κάτω το κινητό, να κάνεις ερωτήσεις, να δείξεις ενσυναίσθηση. Πίσω από τη μικρή φράση μπορεί να κρύβεται ένας κόσμος συναισθημάτων που, αν δεν ακουστούν, θα βρουν άλλους τρόπους να εκφραστούν — συχνά μέσα από “δύσκολες” συμπεριφορές. Ένα παιδί που νιώθει ότι το ακούν χωρίς να το διακόπτουν, χωρίς να το διορθώνουν ή να το υποτιμούν, είναι ένα παιδί που μαθαίνει να εμπιστεύεται τον εαυτό του και τους άλλους.
3. Βάλε σταθερά αλλά ευγενικά όρια
Τα παιδιά μπορεί να λένε “θέλω να κάνω ό,τι θέλω”, αλλά στην πραγματικότητα αναζητούν κάτι βαθύτερο: να νιώθουν ασφάλεια. Και η ασφάλεια έρχεται μέσα από τα ξεκάθαρα, συνεπή και ευγενικά όρια. Όταν ο γονιός λέει “όχι” με ηρεμία και σταθερότητα, δείχνει στο παιδί ότι ο κόσμος έχει κανόνες, ότι υπάρχει ένας ενήλικος που προστατεύει το πλαίσιο. Αυτό δεν σημαίνει αυστηρότητα ή τιμωρίες. Σημαίνει: “Δεν θα σου πάρω γλυκό τώρα, γιατί φροντίζω την υγεία σου”. Η ειδικός θετικής ανατροφής Jane Nelsen λέει: “Τα παιδιά χρειάζονται συνδέσεις, όχι εξουσία”. Το “όχι” μπορεί να ειπωθεί με τρόπο που να κρατά τη σχέση ζωντανή και ζεστή.
4. Ενθάρρυνε, μην πιέζεις
Η διαφορά είναι τεράστια. Η ενθάρρυνση λέει: “Πιστεύω σε σένα, ό,τι κι αν γίνει”. Η πίεση λέει: “Θέλω να πετύχεις, για να νιώσω εγώ καλά”. Τα παιδιά διψούν για την αποδοχή μας, και πολλές φορές κάνουν πράγματα όχι γιατί τα θέλουν, αλλά για να μας ικανοποιήσουν. Όμως αυτό δημιουργεί άγχος, χαμηλή αυτοεκτίμηση και φόβο αποτυχίας. Όταν ενθαρρύνουμε, εστιάζουμε στη διαδικασία, όχι στο αποτέλεσμα: “Χάρηκα που προσπάθησες!”, “Τι ωραία που έκανες τον κόπο!”. Αυτό τα βοηθά να αναπτύξουν εσωτερικά κίνητρα και να νιώσουν επαρκή, ακόμα κι όταν αποτυγχάνουν. Γιατί τελικά, αυτό είναι που χτίζει ανθεκτικά και χαρούμενα παιδιά.
5. Μίλα τους για τα συναισθήματά τους
Πόσα παιδιά έχουν ακούσει το “έλα, μην κλαις” ή “σιγά, δεν έγινε και τίποτα”; Όμως τα συναισθήματα δεν εξαφανίζονται όταν τα αγνοούμε. Απλώς, χτίζουν πίεση. Όταν μιλάμε στα παιδιά για συναισθήματα — τα δικά τους και τα δικά μας — τα βοηθάμε να τα αναγνωρίσουν, να τα αποδεχτούν και τελικά να τα διαχειριστούν. Πες “φαίνεσαι στενοχωρημένος, θες να μου πεις τι έγινε;” ή “κι εγώ θυμώνω καμιά φορά, είναι εντάξει”. Έτσι, μεγαλώνουμε συναισθηματικά εγγράμματα παιδιά, που δεν φοβούνται αυτό που νιώθουν και δεν το εκφράζουν με επιθετικότητα ή απόσυρση. Τα παιδιά δεν χρειάζονται να είναι πάντα καλά. Χρειάζονται να τους μάθουμε ότι είναι ασφαλή να είναι ανθρώπινα.
πηγή: mama365.gr
